Nie będzie raczej odkryciem zbyt wielkiego sekretu, stwierdzenie w miarę oczywistego faktu, iż politycy ze wschodniej części Europy nie zawsze postępują zgodnie z regułami czystej gry.

Standardy demokratyczne nie są tam przestrzegane w rygorystyczny sposób i niekiedy dochodzi do łamania podstawowych praw obywateli. Można tutaj podać przykład Białorusi, gdzie od momentu odzyskania niepodległości, władza wykonawca sprawowana jest przez osoby, które nie są w pełni akceptowane prze świat zachodni. Obecny prezydent Białorusi zasiada na fotelu prezydenta już od osiemnastu lat wygląda, że to nie koniec jego panowania.

W innych krajach taka sytuacja byłaby raczej nie do pomyślenia, ponieważ zazwyczaj w konstytucji zawarte są zapisy mówiące o tym, że prezydent może pełnić swój urząd przez najwyżej dwie kadencje. W rzeczywistości oznacza to osiem lub dziesięć lat, w skrajnych przypadkach może być to inny okres czasu. Prezydent Białorusi to sprawny polityk, który stanowi autorytet dla tamtejszych obywateli, którzy jednak nie do końca zdają sobie sprawę z tego, że podejmowane działania nie są zbyt przejrzyste.

Demokracja w wydaniu białoruskim jest przykładem, że kontrola nad społeczeństwem jest postawiona na pierwszym miejscu i zapewnienie sobie stałego poparcia na solidnym poziomie stanowi podstawę funkcjonowania ekipy rządzącej. W efekcie inne sprawy schodzą na dalszy plan i nie ma się czemu dziwić, że Białoruś pod względem ekonomicznym nie radzi sobie zbyt dobrze. Trzeba mieć nadzieję, że czołowi politycy z tego kraju zdecydują się w końcu na wprowadzenie koniecznych reform, które sprawią, że tamtejszy system polityczny zacznie przybliżać się do ustroju demokratycznego. Obywatele białoruscy z pewnością zasługują na to, by żyć w lepszych warunkach, niż dotychczas.

Zarobki nie stoją tam na wysokim poziomie i kilkanaście procent ludności ledwo wiąże koniec z końcem. Presja ze strony międzynarodowych instytucji może być tu przydatnym rozwiązaniem i pomóc Białorusi dołączyć do wielkiej europejskiej rodziny.