W Polsce od 30 kwietnia 2018 roku istnieje możliwość prowadzenia działalności nierejestrowanej. Pod tym terminem należy rozumieć możliwość prowadzenia drobnej działalności handlowej czy usługowej bez konieczności rejestrowania firmy i odprowadzania składek ZUS.
Działalność nierejestrowana to długo wyczekiwania zmiana w polskim prawie. W krajach Europy zachodniej od dawna można prowadzić tzw. firmy na próbę, u nas możliwe jest to dopiero od niedawna ale już jest wielu zwolenników tej metody. Aby móc działać w ten sposób trzeba spełnić dwa warunki.
Pierwszy z nich mówi o tym, że działalność taka nie może generować miesięcznie przychodów wyższych niż 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Drugi warunek mówi o tym, że wyłącza się z tej formy osoby, które w ciągu ostatnich 5 lat prowadziły działalność gospodarczą.
Działalność nierejestrowana jest bardzo prosta do prowadzenia. Nie trzeba jej nigdzie zgłaszać, nie ma konieczności odprowadzanie składek zdrowotnych czy społecznych. Jedyny obowiązek to prowadzenie ewidencji sprzedaży. Nie trzeba też co miesiąc wypełniać deklaracji czy odprowadzać zaliczek. Jeden raz w roku należy rozliczyć się z podatku dochodowego na formularzu PIT 36.
Działalność nierejestrowana może więc być wykorzystywana przez osoby, które tworzą rękodzieło, udzielają korepetycje, dorywczo świadczą usługi sprzątające albo prowadzą drobny handel obwoźny. Jest to dobry wstęp do zasadniczej działalności gospodarczej. Szczególnie wtedy, gdy ktoś debiutuje w biznesie i nie wie, czy ze swojej działalności będzie mógł się w przyszłości utrzymać. Jednocześnie należy pamiętać, że w momencie gdy przychód przekroczy wyznaczony limit ustawodawca przewidział termin 7 dni na zgłoszenie standardowej działalności gospodarczej. Nawet takie jednorazowe przekroczenie limitu powoduje, że nie można dalej korzystać z działalności nierejestrowanej.
Jak widać jest to dobra i prosta forma prowadzenia biznesu tylko trzeba jednocześnie pamiętać, że w całym tym czasie żadne środki nie są gromadzone na koncie emerytalnym.
